Rezerwaty Łęg Korea

Rezerwat Łęg Korea z lotu ptaka
Rezerwat Łęg Korea z lotu ptaka
(fot. Krzysztof Zając)
Rodzaj rezerwatu:
leśny
Powierzchnia:
79,29 ha
Rok utworzenia:
2001 r.
Położenie administracyjne:
gmina Prochowice (powiat legnicki); gmina Ścinawa (powiat lubiński)
Położenie geograficzne:
makroregion Wał Trzebnicki, mezoregion Obniżenie Ścinawskie

Rezerwat obejmuje swoją powierzchnią nadrzeczne lasy i mokradła, a jego granice wyznaczają rzeki: Odra, Kaczawa i odnoga Kaczawy (Bobrek).  Las rezerwatu z uwagi na występowania starorzeczy i obniżeń terenu, które są okresowo wypełnione wodą nie sprzyja do uprawiania turystyki pieszej oraz rowerowej.

Rezerwat został utworzony głównie w celu ochrony i zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych lasów łęgowych z bogatą ornitofauną. Większa część rezerwatu zajęta jest przez zwarty kompleks leśny i to właśnie on, wraz z związaną z nim awifauną, stanowi największy walor przyrodniczy tego obszaru. Teren rezerwatu jest doskonałym miejscem dla miłośników przyrody, gdzie można zaobserwować niezwykle rzadkie w skali regionu i kraju gatunki ptaków : bocian czarny, kania ruda, kania czarna, bielik, nurogęś, turkawka, żuraw, zimorodek, dzięcioł czarny, dzięcioł zielnosiwy, dzięcioł średni, trzmielojad i muchołówka białoszyja. Dominantami w tutejszym ugrupowaniu są pospolicie spotykane w kraju gatunki: szpak, zięba, rudzik. Oprócz bogatej fauny w różnego rodzaju gatunki ptaków, rezerwat jest miejscem bytowania ciekawych gatunków ssaków: bobrów, nietoperzy: nocek łydkowłosy, nocek duży, nocek Bechsteina, mopek. W rzekach występują rzadkie gatunki ryb: różanka, piskorz i koza.

Granice rezerwatu wyznaczają rzeki: Odra, Kaczawa, Boberek i        starorzecze
Granice rezerwatu wyznaczają rzeki: Odra, Kaczawa, Boberek i starorzecze
(fot. Krzysztof Zając)

Rezerwat posiada bogatą florę, dobry obserwator zauważy w runie leśnym chronione gatunki roślin: kosaciec syberyjski, śnieżyczka przebiśnieg, kruszczyka szerokolistnego i gnieźnika leśnego.

Drzewostan, który dominuje na terenie rezerwatu to łęg jesionowo-wiązowy, który występuje w miej wilgotnych miejscach z grądem środkowoeuropejskim. Ponadto na niewielkich powierzchniach rezerwatu rosną łęgi wierzbowo-topolowe oraz osly porzeczkowe. Charakterystyczne gatunki występujące w drzewostanie to dęby, lipy, jesiony, olchy i wiązy. Na niektórych pniach, gałęziach i korzeniach żywych i martwych drzew można zaobserwować huby.

Wśród otaczających rzek zachowały się również małe fragmenty łąk zalewowych, które są doskonałym miejscem, aby podziwiać otaczający krajobraz rezerwatu. Warto wspomnieć, że poza walorami przyrodniczymi na terenie rezerwatu znajduje się pięć zniszczonych bunkrów z okresu II wojny światowej tuż na skraju lasu od strony Odry.

Rezerwat Ponikwa

Rezerwat Ponikwa widok z lotu ptaka
Rezerwat Ponikwa widok z lotu ptaka
(fot. Krzysztof Zając)
Rodzaj rezerwatu:
leśny
Powierzchnia:
8,32 ha
Rok utworzenia:
2001 r.
Położenie administracyjne:
gmina Kunice powiat legnicki Nadleśnictwo Legnica
Położenie geograficzne:
makroregion Nizina Śląsko-Łużycka mezoregion Równina Legnicka
Rezerwat Ponikwa, łęg            jesieniowo-wiązowy
Rezerwat Ponikwa, łęg jesieniowo-wiązowy
(fot. Krzysztof Zając)

Teren rezerwatu znajduje się na skraju dużego kompleksu leśnego, w odległości zaledwie około 300 m na północny-wschód od wsi Pątnów Legnicki. Od strony wschodu i południa, graniczy bezpośrednio z terenami otwartymi, natomiast od północy i północnego-zachodu z drzewostanami z dominacją sosny.

Obszar chroniony powstał w celu zachowania ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych lasów grądowych, łęgowych i olsów z bogatą oraz unikalną florą. Rezerwat jest doskonałym punktem obserwacyjnym dla miłośników przyrody, można tu zobaczyć chronione gatunki roślin: kruszczyk połabski, pierwiosnek wyniosły, listera jajowata. Największą osobliwością flory jest kruszczyk połabski należący do rodziny storczykowatych znajdujący się w Polsce pod ścisłą ochroną. Wśród zbiorowisk leśnych rezerwatu zdecydowanie dominującym zespołem leśnym jest grąd środkowoeuropejski. Pozostała część obszaru zajęta jest przez łęg jesieniowo-wiązowy. Wśród korony drzew można zaobserwować gatunki ptaków: dzięcioł czarny, dzięcioł średni, siniak, puszczyk, ortolan. Głównym zagrożeniem antropogenicznym dla tego obszaru chronionego stanowi bliskość osiedli ludzkich i użytkowanych rolniczo terenów.

Rezerwat Błyszcz

Rezerwat Błyszcz z lotu ptaka    (fot.Krzysztof Zając)
Rezerwat Błyszcz z lotu ptaka (fot.Krzysztof Zając)
Rodzaj rezerwatu:
leśny
Powierzchnia:
54,46 ha
Rok utworzenia:
2001 r.
Położenie administracyjne:
gmina Kunice powiat legnicki Nadleśnictwo Legnica
Położenie geograficzne:
Powiązania z innymi obszarami chronionymi:
Wysoczyzna Lubińska na północ od Pątnowa Legnickiego
Kruszczyk połabski  występujący na  terenie rezerwatu (Epipactis albensis) (fot. Krzysztof Zając)
Kruszczyk połabski występujący na
terenie rezerwatu (Epipactis albensis)
(fot. Krzysztof Zając)

Teren rezerwatu znajduje się około 1,5 km na północ od wsi Pątnów Legnicki. Południowa granica prowadzi drogą leśną odchodzącą od szosy Miłogostowice - Legnica, jej odgałęzienie przechodzi przez środek rezerwatu. Głównym celem ochrony w rezerwacie Błyszcz jest zachowanie ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych lasów grądowych, łęgowych i olsów z bogatą florą. W dolinie potoku i w obniżeniach z wyciekającą wodą podskórną zachowane są fragmenty łęgu jesionowo-olszowego. Drzewostan składa się z olszy czarnej, jesiona wyniosłego i dębu szypułkowego. Rezerwat jest doskonałym miejscem dla osób, które interesują się botaniką, ponieważ występuje tu niezwykle rzadki i znajdujący się pod ścisłą ochroną – kruszczyk połabski. Ponadto występuje tu jeszcze kilka niezwykłych gatunków flory naczyniowej, które są pod częściową ochroną: śnieżyca wiosenna, podkolan biały, gnieźnik leśny. Fauna rezerwatu nie była szczegółowo badana, przeprowadzono jedynie rozpoznanie awifauny i stwierdzono około 30 gatunków lęgowych w tym dzięcioła średniego i czarnego.

Rezerwat Torfowisko Kunickie

Rezerwat Torfowisko Kunickie z lotu ptaka (fot.Krzysztof    Zając)
Rezerwat Torfowisko Kunickie z lotu ptaka
(fot.Krzysztof Zając)
Rodzaj rezerwatu:
torfowiskowy
Powierzchnia:
11,83 ha
Rok utworzenia:
1996 r.
Położenie administracyjne:
gmina Kunice powiat legnicki Nadleśnictwo Legnica
Położenie geograficzne:
Wysoczyzna Średzka, na północny zachód od wsi Kunice

Teren rezerwatu znajduje się kilkaset metrów na zachód od wsi Kunice i około 2 km na wschód od przedmieścia Legnicy.

Rezerwat Torfowisko Kunickie (fot.Krzysztof        Zając)
Rezerwat Torfowisko Kunickie
(fot.Krzysztof Zając)

Celem ochrony przyrody na tym terenie jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fitocenoz bagiennych oraz złóż torfu. Złoża torfu i osadów jeziornych, stanowią istotne archiwum informacji odnośnie historii lokalnych i regionalnych zmian flory i szaty roślinnej, obejmujące schyłek ostatniego glacjału i cały holocen. Teren rezerwatu przyrody obejmuje torfowisko otoczone bezleśnymi terenami użytkowanymi rolniczo. W chwili powstania rezerwatu obejmował on torfowisko niskie z jeziorkami torfowymi i zróżnicowanym układem roślinności oraz sąsiadujący z nim ols. W drugiej połowie XX w. w wyniku eutrofizacji torfowiska oraz obniżenia poziomu wód, będącego efektem opasania rezerwatu rowami melioracyjnymi, nastąpiła drastyczna przebudowa roślinności i flory. Zanikły najcenniejsze zbiorowiska rezerwatu, związane z torfowiskami niskimi i przejściowymi, m.in. zespół przygiełki białej , turzycy bagiennej i mechowisko klasyfikowane.

Torfowisko Kunickie jest zarastane przez szuwary trzcinowe i    krzewiaste wierzby (fot. Krzysztof Zając)
Torfowisko Kunickie jest zarastane przez szuwary trzcinowe
i krzewiaste wierzby
(fot. Krzysztof Zając)

Obszar bezleśny składa się z szuwar trzcinowych z niewielkim udziałem innych gatunków, m.in. kosaćca żółtego, tataraku oraz  z krzewiastych zbiorowisk z wierzbą szarą. Ols towarzyszący obrzeżom torfowiska i pokrywający ok. 40% powierzchni rezerwatu także ulega osuszeniu. Aktualna flora naczyniowa składa się z ok. 250 gatunków, w tym ok. 25% stanowią gatunki leśne oraz wodne i szuwarowe, ok. 30 % łąkowe i ponad 20% synantropijne. Nie odnotowano gatunków chronionych ani zagrożonych wymarciem w regionie lub kraju.

Rezerwat Jezioro Koskowickie

Rezerwat Jezioro Koskowickie z lotu    ptaka (fot.Krzysztof Zając)
Rezerwat Jezioro Koskowickie z lotu ptaka
(fot.Krzysztof Zając)
Rodzaj rezerwatu:
faunistyczny
Powierzchnia:
63,791 ha
Rok utworzenia:
2004 r.
Położenie administracyjne:
gmina Legnickie Pole, powiat Legnica Nadleśnictwo: Legnica
Położenie geograficzne:
Wysoczyzna Średzka, między wsiami Koskowice i Grzybiany

Teren rezerwatu obejmuje tafle Jeziora Koskowickiego i jego brzegi. Znajduje się w odległości około 6 km na wschód od centrum Legnicy, pomiędzy wsiami Koskowice i Grzybiany. Chroniony obszar znajduje się na wysokości ok. 120 m n.p.m., w lekko falowanym, rolniczym krajobrazie. Jezioro jest zbiornikiem wchodzącym w skład tzw. Pojezierza Kunickiego (Legnickiego), będącego najstarszym w Polsce zespołem jezior pochodzenia lądolodowego i jedynym pojezierzem na Śląsku. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów przyrodniczych, naukowych, dydaktycznych, krajoznawczych i turystycznych naturalnego zbiornika wodnego z bogatą, lęgową populacją ptaków wodnobłotnych, chronionymi gatunkami ryb, dużym zbiorowiskiem szuwarowymi dobrze wykształconym zespołem oczeretu jeziornego i zachylnika błotnego. W jeziorze występuje około 20 gatunków ryb, w tym podawana ścisłej ochronie różanka i częściowo chroniony piskorz. Odnotowano obecność nieco ponad 100 gatunków ptaków, w tym 30 gatunków lęgowych: bąk, zielonka zapornia, wąsatka. Rezerwat podlega antropopresji, ze względu na bliskie sąsiedztwo terenów zurbanizowanych – jest miejscem uważanym za atrakcyjne pod względem rekreacyjnym. Teren rezerwatu jest doskonałym miejscem na aktywne spędzanie czasu wolnego. Obszar chroniony można  zwiedzić na pieszo lub rowerem. W lato na brzegi jeziora wybiera się wiele amatorów kąpieli i sportów wodnych.

Na pierwszym planie – grupa wierzb; na drugim planie pas szuwarów,  z trzcinowiskiem uznawanym za największe na Dolnym Śląsku (fot.  Krzysztof Zając)
Na pierwszym planie – grupa wierzb; na drugim planie pas szuwarów, z trzcinowiskiem uznawanym
za największe na Dolnym Śląsku
(fot. Krzysztof Zając)

Rezerwat Brekinia

Rezerwat Brekinia z lotu ptaka (fot. Krzysztof Zając)
Rezerwat Brekinia z lotu ptaka
(fot. Krzysztof Zając)
Rodzaj rezerwatu:
leśny
Powierzchnia:
2,29 ha
Rok utworzenia:
1994 r.
Położenie administracyjne:
gmina Prochowice powiat Legnicki Nadleśnictwo Legnica
Położenie geograficzne:
Wysoczyzna Lubińska, przy drodze między wsiami Lisowice i Mierzowice

Rezerwat położony jest na południe od wsi Mierzowice i obejmuje nieduży lasek nad niewielkim ciekiem, otoczony łąkami i polami.  Głównym celem ochrony w rezerwacie jest występujący rzadko jarząb brekininia, rośnie on pojedynczo i grupach w postaci podrostu. Niewielka część obszaru chronionego porośnięta jest zespołem grądu środkowoeuropejskiego w którym dominują takie gatunki: dąb, lipa i grab. Wśród roślin kwiatowych na uwagę zasługują pokaźne połacie konwalii majowej.

Jarząb brekinia zakwita w maju  (fot. Krzysztof Zając)
Jarząb brekinia zakwita w maju
(fot. Krzysztof Zając)