Na ziemiach polskich powiat występował już w okresie średniowiecza. Początkowo jako jednostka sądownicza i skarbowa, później jako jednostka administracyjna. Od XIII wieku zarządzający powiatem starosta pełnił urząd królewskiej władzy administracyjnej i wojskowej na danym terenie. W XVI wieku województwa i powiaty były podstawowymi jednostkami administracyjnymi na terytorium Rzeczypospolitej. W czasach rozbiorów istniały powiaty lub odpowiedniki powiatów, takie jak w krajach zaborczych.
Pod panowaniem Prus funkcjonowała na Śląsku wielostopniowa struktura administracyjna (prowincja - rejencja - powiat - gmina). Prowincja śląska posiadała trzy rejencje - wrocławską, opolską i legnicką. W skład rejencji legnickiej wchodziły powiaty: bolesławiecki, bolkowski, chojnowsko-złotoryjski, głogowski, Hoyerswerda, jaworski, jeleniogórski, kamiennogórski, kożuchowski, legnicki ziemski, lubański, lubiński, lwówecki, Rothenburg, szprotawski, świerzawski, zgorzelecki ziemski, zielonogórski i żagański. Siedziba rejencji legnickiej mieściła się w zamku piastowskim w Legnicy. Na czele rejencji stał prezydent (Regierungsprasident), a na czele powiatu starosta (Landrat).
Na przestrzeni dalszych lat, z uwagi na zmieniającą się sytuację polityczną, gospodarczą i społeczną, struktura administracyjna zmieniała się wielokrotnie, dzielono i łączono prowincje, rejencje i powiaty.
Administrację w skali powiatu sprawowali landraci, na Śląsku wybierani przez właścicieli dóbr szlacheckich danego terenu (spośród siebie) i mianowani przez króla. Landrat posiadał dwóch deputowanych powiatowych, wybieranych na sejmiku powiatowym. Był on urzędnikiem policyjnym, a jego władza obejmowała wsie i miasta, z wyjątkiem wyłączonych z powiatu. Landrat przewodniczył też sejmikom powiatowym (powołanym w 1827r.), których wąskie kompetencje samorządowe dotyczyły spraw komunalnych, w ramach obowiązujących przepisów.
Landraci powiatu legnickiego w latach 1818-1945
- 1812
- Przewodniczący rady Baron von Kittlitz in Liegnitz,
- 1817
- Major Ludwig von Schwerin z Legnicy,
- 1822
- Ernst Sigismund von Berge und Herrndorff,
- 1850
- Otto Friedrich Karl von Bernuth,
- 1863
- Karl Hoffmann-Scholtz,
- 1880
- Dr. Karl Schilling,
- 1899
- Arthur Freiherr von Salmuth,
- 1917
- Właściciel majątku ziemskiego Willy von Rother z Rogowa,
- 1918
- Właściciel majątku ziemskiego Willy von Rother z Legnicy,
- 1920
- Karl Ott,
- 1931
- Przewodniczący rady Dr. Erich Krause z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych,
- 1932
- Starosta Dr. August Loos aus Nienburg,
- 1934
- Karl Williger,
- 1934
- Starosta Walter Kühn z Wałbrzycha,
- 1935
- Starosta Walter Kühn z Legnicy,
- 1940
- Przewodniczący rady Dr. Fritz Herber z Legnicy,
- 1940
- Bernotat in Ratibor,
- 1941
- Starosta a. D. von Guenther, wcześniej Rawitsch,
Po zakończeniu II wojny światowej jednostkami podziału administracyjnego państwa polskiego były województwa, powiaty, gminy i gromady. Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 29 maja 1946r. powołano województwo wrocławskie między innymi z powiatem legnickim. Kolejna reforma administracji publicznej przeprowadzona w latach 1972-1975 wprowadziła dwustopniowy podział kraju na województwa i gminy, w roku 1975 zlikwidowano powiaty.
W wyniku przemian społeczno-ustrojowych zapoczątkowanych w roku 1989 podjęto reformę systemu administracji publicznej, dnia 5 czerwca 1998r. uchwalono ustawę o samorządzie powiatowym, a na mocy ustawy z dnia 24 lipca 1998r. wprowadzono trójstopniowy podział terytorialny państwa.
Utworzony powiat, jako wspólnota samorządowa, a jednocześnie jednostka podziału terytorialnego kraju, został zobligowany do świadczenia usług publicznych w skali ponad gminnej. Rolę organu stanowiącego i kontrolnego pełni rada powiatu, której kadencja trwa cztery lata, natomiast rolę organu wykonawczego zarząd powiatu ze starostą na czele.
W obecnych granicach powiatu znajdują się: jedno miasto, jedno miasto i gmina oraz sześć gmin.
W porównaniu do lat poprzednich, współczesny powiat legnicki jest znacznie większy obszarowo, np.: powiat legnicki z 1975 roku zajmował 618 km2, a powiat Liegnitz w 1939 roku, w którym zamieszkiwało ok. 42 tysiące mieszkańców, liczył zaledwie 611 km2. To powiększenie terenu oraz ilości ludzi spowodowane zostało faktem, że obecnie w skład powiatu legnickiego weszło miasto Chojnów wraz z gminą Chojnów, należącymi wcześniej do powiatu złotoryjskiego.